Vanmiddag begeef ik me even in een schoenenzaak in het centrum van Heerenveen. Nee hoor, ik ga geen schoenen kopen. Ik breng enkele pakketje bij een servicepunt van DHL. Wanneer ik binnenkom bedenk ik me dat dit wel even zou kunnen gaan duren, aangezien er een aantal mensen rond de balie staan. Maar ik word gelijk aangesproken door een vriendelijke medewerkster met de vraag of ze me kan helpen, dus dat valt gelukkig mee. Ik zeg “ja graag, er ligt een pakketje achter in de bak van mijn fiets, zou je dat willen pakken”. waarop de dame naar buiten loopt om het pakketje te halen. Met dat ze de barcode scant om het pakketje af te handelen, word ik aangesproken door een andere dame in de winkel. Ze zegt “ik heb je al een poosje niet meer op het station gezien” Ik zeg dat dit kan kloppen, aangezien ik niet meer naar Leeuwarden op en neer hoef voor mijn werk. Ze legt uit dat ze vlakbij het station woont en mij regelmatig zag lopen. Ik vertel dat ik gelukkig weer een andere baan heb gevonden. En wel zo dichtbij dat ik er op de fiets heen kan. Nu ik eraan terugdenk, realiseer ik me eigenlijk pas (weer) dat ik in het straatbeeld opval. Wanneer er iets verandert waardoor ik ergens niet meer kom, valt dat dus op. Best grappig. Ik denk daar nooit zo over na.